rok 2019

Radomsko

Kolędowanie w Klasztorze

6-go stycznia w Uroczystość Trzech Króli odwiedziliśmy Siostry Karmelitanki Bose w klasztorze w Częstochowie. Spotykamy się tu, we wspólnocie Świeckiego Karmelu, w pierwszą niedzielę miesiąca na mszy świętej i modlitwach wspólnotowych. Jesteśmy na Eucharystii 16 – go każdego miesiąca. Modlimy się za Siostry i jesteśmy otoczeni ich modlitwą. Karmel w Częstochowie jest więc stale obecny w naszych sercach. Tym razem spotkaliśmy się z całą wspólnotą Sióstr, aby wspólnie kolędować. Śpiewaliśmy stare klasztorne kolędy. Oto jedna z nich:

Nie masz ci, nie masz, nad tę gwiazdeczkę,

Co mnie prowadzi prosto w szopeczkę:

Tam, tam, gdzie mój Pan leży, w żłobie, w ludzkiej odzieży.

Pójdę ja, pójdę, będę Mu służyć,

Nie dam Mu w stajni niewczasu użyć.

Hej, hej! Obrałem sobie, służyć, mój Jezu, Tobie!

Będę osiołkiem i wołkiem Twoim,

Ogrzewając Cię afektem moim.

Hej, hej ! Obrałem…

Żłóbeczek twardy miękko wyłożę

Albo go w sercu moim wydrążę.

Hej, hej! Obrałem …

Ani snu oczom moim pozwolę.

Ciebie, Dzieciątko, kołysać wolę.

Hej, hej ! Obrałem …

Co tylko każesz, będę robiła,

W szczęściu, nieszczęściu będę służyła.

Hej, hej ! Obrałem…

Weź mnie, mój Panie i na krzyż z Sobą.

Gdzie się obrócisz pójdę za Tobą.

Hej, hej ! Obrałem …

Teraz Ci śpiewać i prosić Cię będę.

Kochane Dziecię, daj mi kolędę.

Hej, hej ! Nie co inszego, tylko Siebie samego !

Nie chcę zapłaty innej od Ciebie!

Dobrze zapłacisz, kiedy dasz Siebie.

Hej, hej ! Nie chcę niczego, Tylko Ciebie samego !

Na serdecznej rozmowie i śpiewie czas szybko upływał.

Poniżej na zdjęciach Szopki w Klasztorze. Prawda, że piękne?

Bardzo dziękujemy drogim Siostrom za gościnę i zapewniamy o naszej modlitwie.

 

Rekolekcje w Czernej

    Od 15-tego do 17-tego marca w czwórkę (Bożenka, Aldonka, Grażynka i Ania) uczestniczyłyśmy w rekolekcjach w Domu Rekolekcyjnym SS. Karmelitanek od Dzieciątka Jezus w Czernej. Na 3 dni zostawiłyśmy nasze ważne sprawy i pojechałyśmy zasłuchać się, zapatrzeć, pobyć z Tym, którego Obecność jest siłą życia. Rekolekcje prowadził o. Bazyli Mosionek OCD. „Poznaj samego siebie – o nabywaniu pokory”. Temat był niełatwy, ale konferencje i osobiste rozmowy z Ojcem, przybliżyły zagadnienie i pozwoliły rozjaśnić wątpliwości, jakie w tym względzie przynosi życie.

Pokora to wyraz poczucia własnej godności, służenia innym bez służalczości, poczucie wewnętrznej wolności i skromność. Pokora to znać swoje miejsce w świecie, widzieć siebie i innych oczami Boga. W jej centrum jest Bóg. Im wyższy chcesz wznieść budynek doskonałości, tym mocniejszy musisz mieć fundament pokory.

Był też czas na osobistą modlitwę, Drogę Krzyżową na ścieżkach Sanktuarium. Stacje Męki Pańskiej wśród drzew i modlitwa w ciszy. Jedna z nas powiedziała później: Wczoraj ta Droga Krzyżowa była inna, a dzisiaj jest inna.

Bo spotkanie z Panem nigdy nie jest takie samo. Nie jest szablonem. Jeśli jest żywe i szczere, to jest niepowtarzalne.

 

Witamy nowego ojca asystenta wspólnoty

6-go kwietnia powitaliśmy nowego ojca asystenta naszej wspólnoty, ojca Wojciecha Twardzika OCD, posługującego obecnie w Piotrkowicach.

Na spotkaniu Ojciec wygłosił konferencję na temat walki duchowej.

Decyzja o naśladowaniu Chrystusa wiąże się z wejściem w walkę duchową. Potrzebna jest determinacja, by kroczyć za Bogiem bez względu na względy.

Człowiek jest istotą, która się rozwija. Bóg tchnie w kruche naczynia, którymi jesteśmy, życie. Poprzez walkę duchową, w czasie prób, pokus, kryzysów, to życie, wiara, nadzieja i miłość rozwijają się.

Naszymi nieprzyjaciółmi są: zły duch – zawsze pałający nienawiścią, pociągający nas do niezależności, braku miłości, zaufania; duch świata – sprzeciwiający się Bogu i Jego przykazaniom, jego przyjęcie powoduje utratę poczucia rzeczywistości- gdy jestem kochana przez Boga, odkrywam kim jestem, gdy przyjmuję prowadzenie przez ducha świata, tracę prawdę; nasze nieokiełznane „ja” – pożądanie rzeczy materialnych, natychmiastowa potrzeba zaspokajania swoich zachcianek, poczucie niezależności (nie potrzebuję nikogo).

W czasie prób musimy być mocni w Panu siłą Jego potęgi, uciekać się do Niego. Jak pisze św. Paweł, weźmy na siebie pełną zbroję Bożą, abyśmy zdołali przeciwstawić się i ostać, zwalczywszy wszystko. (patrz List do Efezjan)

W walce duchowej trudnością jest nieumiejętność rozróżnienia dobra i zła. Trzeba podejmować rozeznawanie na modlitwie, aby rozróżnić co dobre, a co złe. Mylną postawą będzie milczenie, gdy widzę zło, przekonanie o własnych racjach, a także pragnienie zbudowania Królestwa Bożego na ziemi.

Gdy jesteśmy w trudnej sytuacji, staramy się pozbyć tego cierpienia, prosimy, aby odeszło. Musimy jednak ufać Panu. Prowadzi nas przez trudne doświadczenia, by rozwinęła się w nas miłość, byśmy mogli kochać i dawać ją innym.

Bardzo serdecznie witamy Ojca i zapewniamy o naszej modlitwie.

 

Wyjazd do Goczałkowic

Z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę. (Mdr 13,5)

2-go czerwca po mszy św. i modlitwach w częstochowskim Karmelu, pojechaliśmy podziwiać piękno stworzenia do ogrodów goczałkowickich. Była ciepła i słoneczna pogoda. Zdążyliśmy obejrzeć ostatnie kwitnące rododendrony. Mimo wielu osób, które szukały wytchnienia od zgiełku, w rozległych ogrodach można było znaleźć spokojne miejsce na rozmowę i chwilę zadumy nad pięknem, które nas otacza z dobroci Boga.

Poniżej zdjęcia Tadzia

Spotkanie w Przedborzu

W pierwszą sobotę lipca spotkanie Wspólnoty odbyło się w Przedborzu, gdzie zaprosili nas Anna i Józef.

Po mszy świętej i modlitwach w kościele, przeszliśmy do domu formacyjnego, jakim cieszy się tamtejsza parafia. Konferencję o św. Józefie, człowieku błogosławieństw, poprowadziła Aldona. Swoje słowo skierował też do nas ksiądz proboszcz parafii przedborskiej. W pięknym ogrodzie przy domu formacji odprawiliśmy Drogę Krzyżową.

Było też coś dla ciała: danie regionalne – wywodzący się z kuchni żydowskiej kugel, oraz kawa i ciasto, przy których popłynęły swobodne rozmowy.

Po południu odprawiliśmy Nieszpory.

Bardzo dziękujemy za zaproszenie i gościnę księdzu proboszczowi oraz Annie i Józefowi.

p1018841

Zdjęcie 3 z 9

Rekolekcje wspólnotowe

Od 13go do 15go września w Domu Modlitwy w Piotrkowicach miały miejsce rekolekcje wspólnotowe. Poprowadził je ojciec Wojciech Twardzik OCD – asystent wspólnoty. Tym razem były to rekolekcje ze świętą Teresą od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza.

Razem ze Świętą pochyliliśmy się nad czterema aspektami postawy dziecka Bożego:

pokorą – akceptacją siebie takim, jakim się jest, zgodą na życie takim, jakie jest, zgodą na swoją słabość;

ufnością – ufamy Bogu nie dlatego, że jesteśmy bezgrzeszni, ale dlatego, że On jest dobrocią i miłością samą;

miłością – Bóg jest miłością, postawą serca ku dobremu, pragnieniem dobra drugiego człowieka i czynieniem dobra;

wdzięcznością – zdolnością dziękowania Panu za wszelkie dobro przez Niego uczynione.

Święta Teresa pozwoliła nam lepiej zrozumieć, co znaczy być małym dzieckiem przed Bogiem. Chodzi o postawę serca, którą praktykuje się codziennie. Wtedy stajemy się bardziej podatni na działanie Ducha Świętego. Osoba powołana do świętości nie jest idealna, ale to ona jest terenem działania Ducha Świętego, a nie jej wyidealizowany w marzeniach obraz siebie. Dlatego nie powinniśmy bać się swojej słabości, ani skupiać na niej. Pomimo naszych słabości, Bóg swą potęgą może uczynić z nas świętych.